Ή αλλιώς βίγκαν ταραμοσαλάτα και τηγανητά "καλαμαράκια" από πλευρώτους! (τα "καλαμαράκια" μπορούν να γίνουν και ψητά)
Για τους περισσότερους που επιλέγουν την ολική φυτοφαγία είναι δύσκολο να αποχωριστούν τη γεύση των τυριών, υπάρχουν όμως και κάποιοι που δυσκολεύονται να αποχωριστούν την γεύση των θαλασσινών. Ανάμεσα σε αυτούς ήμουν κι εγώ, αλλά ήξερα ότι η γεύση είναι μια αίσθηση που εκπαιδεύεται. Έτσι όταν έχεις κάποιο ισχυρό κίνητρο μπορείς να αλλάξεις τα γούστα σου στο φαγητό. Αυτό έκανα κι εγώ μέχρι που ανακάλυψα τα φύκη, τα οποία όχι μόνο είναι θρεπτικά (καταναλώνοντας 1-2 φορές την εβδομάδα μικρές ποσότητες, προσλαμβάνουμε όλο το ιώδιο που χρειαζόμαστε), αλλά δίνουν και στο πιάτο μας έναν θαλασσινό αέρα!
Υλικά:
- 3-4 μεσαίες πατάτες (ιδανικά γλυκοπατάτες)
- 1-2 φύλλα νόρι (φύκι για σούσι)
- 1/2 φλ. καρύδια τριμμένα
- 1/2 φλ. νιφάδες βρώμης
- 3 κ.σ. ελαιόλαδο (ιδανικά έξτρα παρθένο ψυχρής έκθλιψης)
- 2 κ.σ. χυμό λεμόνι
- 1 κ.σ. μηλόξυδο
- 1 κ.σ. σόγια σος
- 1/4 κ.γ. αποξηραμένο σκόρδο
- 1/2 κ.γ. σκόνη μουστάρδας
- 1 κ.γ. σκόνη παντζαριού (ή 1 βολβό παντζαριού αλεσμένο)
- θαλασσινό αλάτι
- πιπέρι
Ετοιμασία:
1. Καθαρίζω τις πατάτες, τις κόβω σε κύβους και τις βάζω να βράσουν μαζί με τα φύλλα νόρι (αν θέλω λιγότερο έντονη την μυρωδιά της θάλασσας βάζω μόνο το ένα).
2. μόλις βράσουν, τις αφήνω να κρυώσουν και μετά τις βάζω στον επεξεργαστή τροφίμων μαζί με λίγο από το ζουμί που έβρασαν και τα μισά φύκη,
3. προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάω μέχρι να γίνει μια παχύρρευστη ροζ κρέμα, σαν ταραμάς.
4. Δοκιμάζω και συμπληρώνω με θαλασσινό αλάτι, πιπέρι ή λεμόνι για να διορθώσω την γεύση στα γούστα μου, ή λίγο από τον ζωμό αν θέλω να γίνει πιο αραιή.
5. Την αδειάζω σε γυάλινο βάζο και τοποθετώ στο ψυγείο.
6. Την επόμενη μέρα έχουν δέσει ακόμα περισσότερο οι γεύσεις.
Υλικά για τα "καλαμαράκια":
- 1 πακέτο μανιτάρια πλευρώτους
- 1 πακέτο μανιτάρια λεντινούλα ή λευκά στρογγυλά
- 1 φλ. μπύρα (ιδανικά χωρίς αλκοόλ)
- 1/2 φλ. ζωμό με φύλλο νόρι
- 1/4 κ.γ. αποξηραμένο σκόρδο
- 1 κ.γ. σόδα μαγειρική
- 1/2 κ.γ. κουρκουμά σε σκόνη
- 1 1/2 φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ή ρυζάλευρο αν δεν θέλω γλουτένη)
- 1/3 φλ. ελαιόλαδο
- θαλασσινό αλάτι
- πιπέρι
Υλικά για το πανάρισμα/τηγάνισμα:
- 2 φλ. αλεύρι σκληρό ολικής (ή τριμμένη φρυγανιά ή πολέντα αν δεν θέλω γλουτένη)
- 2-3 φλ. ηλιέλαιο
Ετοιμασία:
1. Χωρίζω τα πλευρώτους και τα πιάνω ένα ένα από το στέλεχος ενώ με το μαχαίρι σχίζω το πάνω μέρος τους σε 3-5 λωρίδες (έτσι θυμίζει λίγο τα "πλοκάμια" αλλά βοηθάει να τηγανιστεί πιο γρήγορα και να πάει παντού το κουρκούτι).
Αν θέλω να θυμίζει πιο πολύ καλαμαράκι, μπορώ να αφαιρέσω το κοτσάνι των στρογγυλών μανιταριών και να τους κάνω τρύπα στο κέντρο (με το εργαλείο που βγάζω τα κουκούτσια των μήλων).
2. Ανακατεύω τα υπόλοιπα υλικά για το κουρκούτι, μετά τον ζωμό (χρησιμοποιώ το νερό με το νόρι, από τις πατάτες που έβρασα για την προηγούμενη παρασκευή) και τέλος την μπύρα αργά αργά για να μην αφρίσει πολύ.
3. Βάζω το υλικό για το πανάρισμα σε ένα βαθύ πιάτο και ζεσταίνω καλά το ηλιέλαιο σε μικρή βαθιά κατσαρόλα.
4. Μόλις κάψει αρκετά το λάδι παίρνω ένα ένα τα μανιτάρια, τα εμβαπτίζω στο κουρκούτι, στη συνέχεια τα πασπαλίζω στο αλεύρι (ή φρυγανιά ή πολέντα) και τα βουτάω προσεκτικά στο λάδι.
5. Μόλις κάνουν την χαρακτηριστική χρυσή κρούστα, τα αφαιρώ με τρυπητή κουτάλα, τα τοποθετώ σε απορροφητικό χαρτί και συνεχίζω με την επόμενη δόση μανιταριών.
6. Σερβίρω αφού έχουν κρυώσει μαζί με λίγο λεμονάκι, την παραπάνω "ταραμοσαλάτα", προζυμένιο ψωμί (ή λαγάνα) και βρασμένα μπρόκολα, για να έχω ένα πλήρες και ισορροπημένο γεύμα.
Καλή όρεξη!